ถ้าคนในโลกกลายเป็นซอมบี้สติแตกกันหมด จะเกิดอะไรขึ้น มนุษย์จะหันเข้าห้ำหั่นกันเองอย่างบ้าคลั่งทุกหัวระแหง ทั่วโลก จนสูญพันธ์มีแต่ผู้แพ้ คืนโลกให้แก่สรรพสัตว์ และธรรมชาติ ให้เป็นผู้ชนะอย่างแท้จริง

ตอนที่แบตเสื่อม ตอนแรกก็ไม่ได้เอะใจว่า เสียงมันแย่ลง เพราะพอเห็นแบตอ่อนแรงลง ก็จะพ่วงเพาเวอร์แบงก์เสริม ( โดย ฟัง คัดเลือก ยี่ห้อของทั้ง เพาเวอแบงก์ และ สายเชื่อม รวมทั้งทิศทางสาย ( มีผลเอาเรื่อง) ก็เลยลืมคิดถึงผลของแบต

เมื่อ 3 ปีที่แล้ว ผมไปดูงานElectronic Show ที่ฮ่องกง ได้เห็นเครื่องฉายภาพแบบพกพา มีขนาดเล็กตั้งแต่ 1 ฝ่ามือ(ไม่นับส่วนนิ้ว ! ) จนถึง ขนาด2ฝ่ามีอ ( นับถึงปลายนิ้วสุด) ผมบอกเพื่อนที่ไปด้วยกันว่า จับตาผลิตภัณฑ์นี้ให้ดีๆ

ต้องเข้าใจก่อนว่า นี่ไม่ใช่ชุดเครื่องเสียงชาวบ้าน แต่เรากำลังพูดถึงชุดระดับไฮเอนด์ เสียงที่ฟังวันนั้น ต้องบอกก่อนว่า ประทับใจ พอๆกับประหลาดใจ ด้วยบรรยากาศที่ใหญ่ และสุ้มเสียงที่ไม่น่าเชื่อว่ามาจากลำโพงวางหิ้งเล็กคู่นั้น มีความเป็นดนตรีสูง พูดง่ายๆ เกินราคา ซื้อได้เลย

ในการแสดงสด สิ่งสำคัญหนึ่ง ที่ชุดเครื่องเสียงไหนๆก็ให้ไม่ได้ นั่นคือ ไดนามิคเรนจ์(dynamic range) คือการสวิงเสียงจากค่อยสุดไปดังสุด วัดเป็นตัวเลขว่า กี่ dB เสียงเครื่องบินโดยสาร 747 บินข้ามหัวที่ทางวิ่งในสนามบิน ดังถึง 120 dB

อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องเหลือบ่ากว่าแรงจริงๆ ที่จะจัดระบบเสียงให้ได้ค่า dynamic range สักแค่ 90 dBต่อไปนี้คือวิธีทางอ้อมที่จะให้ได้ค่า dynamic range มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ คือ...

จำได้ว่าในยุคแรกสุดที่แผ่นและเครื่องเล่นCD ออกสู่ตลาด หลายคนบ่นว่า เสียงCD จัด แข็ง ระคายหู ต้องใช้เวลา 3-4 ปีต่อมา กว่าชาวบ้านจะเริ่มยอมรับ และร่วม 15 ปี กว่าวงการไฮเอนด์จะยอมรับ ให้มันเข้าคอกไฮเอนด์ได้

วันนี้อยู่บ้าน เลยหยิบแผ่น DVD อัลบั้มคอนเสิร์ทเพลงไทยลูกกรุงเก่ามาเปิด ดู/ฟัง 4-5 อัลบั้ม ฟังแล้วก็เสียดายเงิน ผิดหวังกับระบบเสียงทุกแผ่น บางแผ่นก็ใส่เสียงก้องจนมากไป ทำให้เสียงแบน ทรวดทรงไม่3D แถมก้องจนไปกลบรายละเอียด ไดนามิค เนื้อหาของเสียง ทำให้อารมณ์เพลงออกมาแบบซ้ำซาก โมโนโทน

นานมาแล้ว เรามักจะเคยได้ยินว่า การจะให้ได้ยินเสียงครบ และ มิติเสียง ดีที่สุด เราต้องนั่งอยู่ตรงกลางเปะ ระหว่างลำโพงซ้าย กับ ลำโพงขวา เรียกว่า จุด sweet spot( SS) ประสบการณ์การฟังของคนทั่วไป ก็มักเป็นอย่างนั้น